معنی بوالخلاف بوالخلاف(بُلْ خَ) مخالفت کننده. کنیت ابلیس: چه شده است اگر مخالف سر حکم او ندارد چه زیان که بوالخلافی پی بوالبشر نیاید. خاقانی لغت نامه دهخدا
