معنی بوء بوء (اِ طِ) اقرار کردن و اعتراف نمودن: باء بذنبه و باء بحقه، شمشیرهای بران. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین). - مرهفات بوارد، شمشیرهای مرگ دهنده. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین) لغت نامه دهخدا
