معنی بو سوختن بو سوختن (نَ نَ ثَ) بخور کردن خوشبوئیها. (آنندراج). - بوی خوش سوختن، عود و جز آن را بر آتش نهادن. خوشبوی ساختن جایی را: بفرمود شاه آتش افروختن برسم مغان بوی خوش سوختن. نظامی (از آنندراج) لغت نامه دهخدا
