معنی بنیه

بنیه

(بُ یَ)

نهاد و آفرینش چیزی. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). نهادو آفرینش. (فرهنگ فارسی معین). نهاد. (السامی). نهاد و آفرینش و وجود و سرشت آدمی. (غیاث) (آنندراج).
- بی بنیه، ضعیف و لاغر. (از ناظم الاطباء). (فرهنگ فارسی معین).
- صحیح البنیه، ای فطره. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).
- ضعیف البنیه، سست نهاد. (ناظم الاطباء).
- قوی البنیه، سخت نهاد. (ناظم الاطباء).