معنی بلوقه بلوقه (بَلْ لو قَ / بُ لْ لو قَ) بیابان و زمین نرم هموار، یا آنکه بجز درخت رخامی، دیگر نرویاند، یا زمینی که هیچ نرویاند. (منتهی الارب). مفازه، یا قطعه زمینی که هیچ نرویاند. (از اقرب الموارد). بلوق. لغت نامه دهخدا
