معنی بلند بلند(بَ لَ / بِ لَ) چوب بالائین در خانه. اسکفه. (برهان) (آنندراج). چوب چهارم که از سه چوب دیگر دروازه بالا باشد. (غیاث). سردر. بلندین. پلندین: ازهیبت ار کند به در خارجی نظر بفتد بر آستان در خارجی بلند. سوزنی. لغت نامه دهخدا
