معنی بلک بلک(بُ لُ) چشم بزرگ برآمده. (برهان) (هفت قلزم) (آنندراج) : پی نظارۀ بزمت که باغ فردوس است بلک شده همه را دیده چون سر انگور. بدر جاجرمی لغت نامه دهخدا
