معنی بلق بلق(بُ لُ) آوازی که از افکندن جسمی در آب برآید. آوازو صوت آب در هنگام انداختن کلوخ در آن: او ز بانگ آب پر می تا عنق نشنود بیگانه جز بانگ بلق. مولوی لغت نامه دهخدا
