معنی بلدد بلدد به معنی پسر زبان، که قصد از فصاحت می باشد، او شخصی بود که در وقت مراجعت زروبابل از بابل با وی مصاحبت نمود. (از قاموس کتاب مقدس) لغت نامه دهخدا
