معنی بلبلک بلبلک (بُ بُ لَ) مصغر بلبل: بر گل تو بلبلک مطربی آغاز کرد خواند به الحان خوش نامۀ پازندو زند. سوزنی، کنایه از سخنان مرموز و حزن آور. (فرهنگ فارسی معین) لغت نامه دهخدا
