معنی بعال بعال (اِ) جماع کردن. (غیاث). باعل مباعله و بعالا، ملاعبت زن و شوی باهم و جماع نمودن و زناشویی کردن. (آنندراج) (از منتهی الارب). مباعله. (زوزنی). رجوع به مباعله شود: نه کمی در شهوت و طمث و بعال که زنان را آید از ضعفت ملال. (مثنوی) لغت نامه دهخدا
