معنی بزرگ خویشتنی بزرگ خویشتنی (بُ زُ خوی / خی تَ) تکبر کردن. خود را بزرگ دیدن: اگر کلب غضب را طاعت داری در تو تهور و ناپاکی... و بزرگ خویشتنی... پدید آید. (کیمیای سعادت) لغت نامه دهخدا
