معنی برکد
- برکد (بَ کَ)
- دیهی قدیم و بزرگ است و کندزی عظیم دارد و این را برکد علویان خوانند بدان سبب که امیر اسماعیل سامانی این دیه را خرید و وقف کرد دو دانگ به علویان و جعفریان و دو دانگ بر درویشان و دو دانگ بر ورثۀ خویش. (تاریخ بخارای نرشخی). و رجوع به الانساب سمعانی شود