ثابت و برجای. (آنندراج). مستقر. باقی. ثابت و محکم و برجای. (ناظم الاطباء). بطور ثابت و منصوب. (ناظم الاطباء) : بازرگان گفت جواهر برقرار است. (کلیله و دمنه). شنیدم که اندکی در وظیفه اش افزون کرد و بسیاری از ارادت کم. دانشمند، پس از چند روز چون مودت معهود برقرار ندید گفت... (گلستان سعدی). - برقرار بودن، ثابت بودن. مستقر بودن. پایدار بودن. قائم و مستحکم بودن. (ناظم الاطباء) : در شهر فعلاً آرامش برقرار است: چندانکه میخوردند تمام نمیشد چون بامداد میشدی همچنان برقرار خود بودی. (قصص الانبیاء). چون رعیت زبون و خوار بود ملک پیوسته برقرار بود. نظامی. درختی که بیخش بود برقرار بپرور که روزی شود سایه دار. سعدی. - برقرار داشتن، باقی و برجای داشتن. قطع نکردن. ثابت نگاه داشتن: خدای راست مسلم بزرگواری و لطف که جرم بیند و نان برقرار میدارد. سعدی. - برقرار شدن، مستقر شدن. پایدار شدن. (ناظم الاطباء). -
