باضافه. بعلاوه. اضافه بر آن. علاوه برآن. فضله. زیادتی: برآمد چهل سال و برسر دو ماه که تا بر نهادم ز شاهی کلاه. فردوسی. چو سی سال بگذشت برسر دو ماه پراکنده شد فر و اورند شاه. فردوسی. هرچه باید در آدمی زهنر داشت آن جمله نیکویی برسر. نظامی. دخترش خواست باخزانه و تاج بر سر هر دو هفت ساله خراج. نظامی. گاو را بفروخت حالی خر خرید گاویش بود و خری برسر خرید. عطار. بیغما ترک چشم مستت از ما دل و دین میبردجان نیز برسر. اسیر لاهیجی (از آنندراج). از تو آزرده دلی دارم و صد غم برسر جان به لب سرزنش مردم عالم بر سر. لسانی (از آنندراج). و رجوع به برسری شود.
