معنی بدگر بدگر (بَ گَ) بدکننده. بدکار: هر که او بدگر است و بدکار است گر چه زنده ست کم ز مردار است. سنایی. مکن بد میامیزبا بدگران ز بد کردن بدگران کن کران. شمسی (یوسف و زلیخا). و رجوع به بدگری شود لغت نامه دهخدا
