بختیشوع بن جبرئیل بن بختیشوع بن جورجیس. متوفی در سنۀ 256 هجری قمری در اواخر عمر مأمون از اطباء خاص او بود و بعد از مأمون خلفای دیگر را نیز تا مهتدی خدمت نمود. (حواشی چهارمقالۀ نظامی ص 406). از او کتاب ’فی الحجامه’ به صورت سؤال و جواب ماند وحنین بن اسحاق آنرا ترجمه نمود. (از قاموس الاعلام). ادوارد برون در تعلیقات بر ترجمه انگلیسی چهارمقاله آورده است: بعد از جبرئیل پسرش بختیشوع جای او را گرفت و الواثق بالله و المتوکل علی الله و المستعین بالله و المهتدی بالله را خدمت کرد، در اواخر عهد واثق بسبب کثرت مال از بغداد نفی و اموال او مصادره شد، اما در عهد متوکل بازبمقام سابق بازگشت. بروایت قفطی او همراه مأمون به روم رفت. وی بسال 256 درگذشت. (از تاریخ علوم عقلی ص 55) : بختیشوع یکی از نصارای بغداد بود، طبیبی حاذق و مشفقی صادق بود و مرتب به خدمت مأمون. (چهارمقاله نظامی عروضی ص 113). متوکل، بختیشوع طبیب را چندان املاک داد که هر سال ده هزار درم حاصل آمدی. (تاریخ گزیده ص 335). و رجوع به الوزراء و الکتاب ص 178 و عیون الاخبار و القفطی شود، لقبی است مر وزرای بعضی ممالک شرقی را. (آنندراج). لقب بزرگترین وزراء و صدراعظم. (ناظم الاطباء). - نابخرد، نادان. رجوع به همین ماده شود
