معنی بخت آفرید بخت آفرید (بُ) یکی از مفسرین اوستا در عهد ساسانیان. (از خرده اوستاص 27). و رجوع به سبک شناسی بهار ج 1 ص 54 و 114 شود لغت نامه دهخدا
