معنی بحقیقت بحقیقت (بِ حَ قَ) مرکّب از: ب + حقیقت، بحق. از روی درستی. حقیقهً. بالحقیقه: بحقیقت مرا اجل اینجا آورد. (کلیله و دمنه) لغت نامه دهخدا
