معنی ببه ببه(بَبْ بَ) حکایت آواز طفل. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، کنایه از، از طعام سرباز زدن. (برهان قاطع). بتکن. و رجوع به بتکن شود، بمعنی بفکن فعل امر. (برهان قاطع) (انجمن آرای ناصری) (از آنندراج). و رجوع به فکندن و افکندن شود لغت نامه دهخدا
