معنی بانوجه بانوجه (جَ) بانوچه. بانوی کوچک: کتاب احمد بن قتیبه و بانوجه. (از فهرست ابن الندیم ص 426 س 20). و رجوع به بانوچه شود، کنایه ازمخلوق. (از آنندراج) (از ناظم الاطباء) : چنان دارم ای داور کارساز کزین بانیازان شوم بی نیاز. نظامی لغت نامه دهخدا
