معنی بانگ برخاستن بانگ برخاستن(مَ) بانگ برآمدن. بانگ آمدن. فریاد بلند شدن. آواز آمدن: چو خورشید برزد سر از برج گاو ز گلزار برخاست بانگ چکاو. فردوسی. یکی بانگ برخاست اندر میان ببودند لشکر همه شادمان. فردوسی لغت نامه دهخدا
