معنی بالاور بالاور (وَ) صاحب قامت بلند. (یادداشت مؤلف). آخته قامت. دارای بالا: چگونه هول حیوانی چو بالاور ژیان پیلی کجا پیل ژیان زو تا جهان باشد جهان باشد. فرخی (دیوان چ دبیرسیاقی ص 32) لغت نامه دهخدا
