دهی است جزء دهستان حومه بخش لشت نشای شهرستان رشت که در یک هزارگزی جنوب لشت نشا بر طرفین شوسۀ لشت نشا به کوچصفهان در جلگه واقع است. ناحیه ایست دارای آب و هوای معتدل مرطوب و 777 تن سکنه، آب آنجا از نهر نورود سفیدرود تأمین میشود. محصول عمده آن ابریشم و چای و شغل اهالی زراعت و راهش شوسه است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2) ، بمعنی اسب و افصح با باء فارسی است و باره وبارگی مترادف آن اند. (شرفنامۀ منیری) : چو بشنید بهرام بالای خواست یکی جامۀ خسروآرای خواست. فردوسی. هزار اسب بالای پیش اندرون به برگستوان و زره گونه گون. اسدی. هزار اسب بالای زرینه ساز فرستاد با لشکر از پیش باز. اسدی. بیاورد بالای تا برنشست پیاده همی شد رکیبش به دست. اسدی
