معنی باقرخان هندی
- باقرخان هندی (قِ)
- از شعرای پارسی گوی هندوستان و ازاحفاد امیر نجم ثانی است. او در زمان جهانگیر شاه میزیست و در اواسط قرن 11 هجری قمری درگذشت. از اوست:
غالباً در هند زلف او طلسمی بسته اند
هر دل آواره کانجا رفت دیگر برنگشت.
(از قاموس الاعلام ترکی ج 2ص 1201)