میرزا. از شعرای پارسی گوی مقیم هندوستان، خواهرزادۀ خواجه حسن ثنایی است... طبعش بد نیست و این بیت از اوست: چنان مستغرق کفرم که گر تسبیح زاهد را بخاطر بگذرانم رشتۀ زنار میگردد. (تذکرۀ مجمعالخواص ص 261). از شعرای ایران و اهل اصفهان است. از اوست: ز جذب دوستداریهای من در نیم ره ماند خدا ناکرده ازطاق دل من گر کسی افتد. (از قاموس الاعلام ترکی ج 2)