اسماعیل بن محمد بازی حنفی امام جامع الشاعره در زبیدی بود و از خاندان بازی بشمار میرود، و به باز، قریه ای در شش فرسنگی مرو منسوب است، (از تاج العروس)، بمجاز، خوشحال، مسرور، (ناظم الاطباء) : ابر بباغ آمده بازی کنان جامۀ خورشید نمازی کنان، نظامی، سنان بر سر موی بازی کنان به خون روی دشمن نمازی کنان، نظامی، به جولان زدن سرفرازی کنان بشمشیر چون برق بازیکنان، نظامی، یوسف به استقبال پدر از مصر برون آمد و آواز بوق و کرنا و دوهزار مرد زنگی و ده هزار حبش از پیش آمدند بازیکنان، (قصص الانبیا ص 85)، زنش گفت بازی کنان شوی را عسل تلخ باشد ترشروی را، سعدی (بوستان)، ، جمع واژۀ بازیکن، بمعنی برعهده دارندۀ نقش در تآتر و سینما، چنانکه گویند: بازیکنان این نمایشنامه فلان و فلان اند، رجوع به بازیکن شود