معنی باز جای آمدن
- باز جای آمدن (مُ کَ سَ)
- بقرار اصل بازآمدن. بجای نخست باز گشتن. مجازاً آرامش یافتن. بمجاز، دل بجای آمدن. رفع اضطراب و نگرانی شدن. بحال عادی بازگشتن:
چو آمد دل تاجور بازجای
بتخت کیان اندر آورد پای.
فردوسی.
چو آواز بشنید فرخ همای
بدانست و آمد دلش بازجای.
فردوسی