معنی بادیه آشام
- بادیه آشام (سِ نَنْ دَ / دِ)
- نوشندۀ ساتگین. آشامندۀ بادیۀ شراب. در شعری که صاحب آنندراج آورده شاعر صنعت ایهام بکار برده و معنی بیابان را نیز در نظر گرفته است. صاحب آنندراج آرد: از عالم دوزخ آشام است. نورالدین ظهوری گوید:
کعبه را تشنه تری نیست ظهوری از من
شاهد من قدم بادیه آشام من است.
(از آنندراج)