معنی بادیاوندی بادیاوندی (وَ) قوت بدنی و زور و طاقت. (آنندراج). قوت جسمانی و قوه. (ناظم الاطباء) ، اسب تندرو. (ناظم الاطباء). اسب تیزرفتار، مسافر. (ناظم الاطباء). مردم سیاح و بیابانگرد لغت نامه دهخدا
