بادۀ شیرازی. بمعنی شرابی که در شیراز اندازند. مخلص کاشی گوید: غربت افتاد چو دلخواه وطن میگردد باده را شیشۀ شیراز کند شیرازی. ملا مقیما گوید: پیاله نوش که خواهد شکست بر جنت خمار بادۀ شیرازت از شراب طهور. محسن تأثیر یزدی گوید: حسن و عشق و عاشق و معشوق هم شهری خوش است بادۀ شیراز باید شیشۀ شیراز را. (از آنندراج) ، در تداول عامه، مرادف عرق کش
