معنی باده پشت دار باده پشت دار (دَ / دِ یِ پُ) شرابی که چیزهای قوت دهنده مستی در آن آمیخته باشد. مقابل بادۀ بی پشت. رجوع به آنندراج شود لغت نامه دهخدا
