معنی باد فتق باد فتق (دِ فَ) مرضی است که خایه بزرگ شود. (غیاث) (آنندراج) : بباد فتق براهیم و غلمۀ عثمان بدبۀ علی موش گیر وقت دباب. خاقانی. رجوع به بادگن و بادگند شود لغت نامه دهخدا
