امام الدین رافعی بن ابوسعید رافعی قزوینی مشهور به بابویه. او در 633 هجری قمری بقزوین درگذشته است و مؤلف شرح صغیر و کبیر اوست. و قطعۀ ذیل به پدر و پسر هر دو نسبت شده است: طلب کردن علم از آن است فرض که بی علم کس را بحق راه نیست کسی ننگ دارد ز آموختن که از ننگ نادانی آگاه نیست. رجوع به مجمعالفصحاء و ریاض العارفین شود
