معنی باب الطاق
- باب الطاق (بُطْ طا)
- آن در بزرگ که درونش طاق نهند چون در سلاطین و ملوک درباردار. (آنندراج). در بزرگ که طاق بر آن بندند چون در سلاطین. (مراصدالاطلاع). و رجوع به شرفنامۀ منیری شود:
نماند کس که ز انعام تو بروی زمین
نیافت بیت المال و نساخت باب الطاق.
خاقانی