معنی آکله
- آکله (کِ لَ)
- تأنیث آکل. خورنده (زن) ، هر قرحه که گوشت را خورد، خوره. خوره باد. (ربنجنی) ، قسمی ریش که بر اندام افتد و گوشت را خورد. و این غیر ارمنی دانه است. جذام. و قسمی از آن آکلۀ دهان است که تنها در دهان پیدا شود.
- امثال:
مال یتیم آکله است، یعنی چون کسی آن را در مال خود درآمیزد همه مال تباه شود.
، ماشیۀ چرنده