معنی آفرین خوان آفرین خوان (دَ رَ / دَرْ رَ دَ / دِ) آفرین گوی: بجان آمدند آن سپاه مهان شدند آفرین خوان بشاه جهان. فردوسی. بر آن راه و رسم آفرین خوان شدند شهنشاه را بنده فرمان شدند. نظامی لغت نامه دهخدا
