معنی آرن آرن(رَ) بندگاه میان ساعد و بازو از برون سوی یعنی جانب وحشی. آرنج. وارن. رونکک. مرفق: زمانی دست کرده جفت رخسار زمانی جفت زانوکرده آرن. آغاجی لغت نامه دهخدا
