معنی ایطان ایطان (کَ سا) اقامت نمودن بجایی و جای باش ساختن، (از ’وطن’) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد)، وطن گرفتن، (تاج المصادر بیهقی)، غنوده، روستایی، شوخ، (غیاث) (آنندراج)، غمازی، خوش آمدگویی، (ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
