باد. (برهان) (آنندراج) (ناظم الاطباء). ریح. (برهان) (آنندراج) ، دور شدن. (ناظم الاطباء) (برهان) ، ساقط شدن. (ناظم الاطباء). سقوط کردن: یکی بدید بکوی اوفتاده مسواکش ربود تا بردش باز جای و باز کده. عماره. - از دیده اوفتادن، بی ارزش و منفور شدن: آن در دو رسته در حدیث آمد وز دیده بیوفتاد مرجانم. سعدی. - بیوفتادن از مقام یا منصبی، از آن معزول گشتن: گوئی که از نبوت موسی بیوفتاد گنجید در دهان تو کفری چنین قوی. سوزنی. - قی اوفتادن کسی را، قی آمدن اورا، شکوفه افتادن او را: قی اوفتد آنرا که سر و ریش تو بیند زان خلم و وزان بفج چکان بر بر و بر روی. شهید. ، واقع شدن. پیش آمدن: چه اوفتاد و چه کردم گنه بجای تو من چرا بجستن هجر اینچنین مهیایی. سوزنی. چه کرده ام که مرا پایمال غم کردی چه اوفتاد که دست جفا برآوردی. خاقانی. ، روی دادن. حادث شدن: ای شاعر سبکدل با من چه اوفتادت پنداشتم که عقلت بیش است و هوشیاری. منوچهری. ، رسیدن: شنیدم که موسی عمران به آخر به پیغمبری اوفتاد از شبانی. ؟ - تیغ از گردن کسی اوفتادن،از قتل نجات یافتن: تا آنکه بگویند خدای عزوجل یکی است... چون بگویند تیغ از گردن ایشان بیوفتاد. (ترجمه تفسیر طبری). ، شدن. گشتن: از چه سعید اوفتاد وز چه شقی شد زاهد محرابی و کشیش کنشتی. ناصرخسرو. ، خضوع و تواضعکردن. افتاده. متواضع، اوفتادن به. آغازیدن به. (یادداشت مؤلف). و رجوع به افتادن شود
