ابن حجر بن مالک تمیمی شاعری است از تمیمیان در دورۀ جاهلیت که عمری طولانی داشت ولی اسلام را ادراک نکرد. در اشعار وی حکمت و لطفی است. وی صاحب اشعار معروفی است که با این مطلع آغاز میگردد: ایتهاالنفس اجملی جزعاً. وی در حدود دو سال قبل از هجرت وفات کرد. (الاعلام زرکلی). زندگی نامۀ وی روشن نیست. آنچه مسلم است اینکه وی معاصر عمرو بن هند امیر حیره و ملازم دربار او بوده. دیوان او را ابن السکیت شرح کرده است و این شرح تا اوایل قرن 13 میلادی موجود بوده است. امتیاز اشعار اوس بواسطۀ تغزل و وصف شکار و جنگ و سلاح و بخصوص کمان و غیره است. مجموعه ای ازاشعار او با ترجمه آلمانی در 1892م. در وین و مجموعۀ مفصل تر بعنوان دیوان اوس بن حجر در بیروت طبع شده است. (1960) : آنگاه که شعر تازی آغازی همتای لبید و اوس بن حجری. منوچهری. و رجوع به قاموس الاعلام ترکی و طبقات الشعراء ابن قتیبه و دایرهالمعارف فارسی شود
