معنی اوان
- اوان(اَ / اِ)
- گاه. حین. (قاموس). ابان. وقت و هنگام. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (مهذب الاسماء) (غیاث اللغات از صراح و منتخب و قاموس). جمع واژۀ آونه. (مهذب الاسماء) (از بحر الجواهر). آئنه. (ناظم الاطباء) :
اوان منقل آتش گذشت و خانه گرم
زمان برکۀ آبست وصفۀ ایوان.
سعدی