معنی اندوه کاه اندوه کاه(پِ ژُ رَ دَ / دِ) کاهندۀ اندوه. کم کننده اندوه، بناگاه آوردن بر کسی بدی را. (آنندراج). انداص علینا بالشر، ناگاه آورد برما بدی را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) لغت نامه دهخدا
