معنی اندرگذشتن
- اندرگذشتن (مَ)
- گذشتن. عبور کردن:
به روم و بهندوستان بربگشت
ز دریا و تاریکی اندرگذشت.
فردوسی.
وزان کاخ فرخ چو اندرگذشتی
یکی رود آب اندر او همچو شکر.
فرخی.
- اندرگذشتن خطوط از یکدیگر، مماس شدن خطها با یکدیگر و قطع کردن یکدیگر. (فرهنگ فارسی معین).