معنی انتیاط

انتیاط(اِ)

همراه بردن شتر کسی را تا خواربار آرد جهت وی، گداختن تن. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج). انثمام جسم فلان، گداختن آن. (از اقرب الموارد) ، پیر گردیدن. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). پیر و کلانسال شدن. (از لسان العرب از ذیل اقرب الموارد)