معنی انبوییدن انبوییدن (کُ بَ تَ) بو کردن، کذا فی شرفنامه. (مؤید الفضلاء) ، جوی کندن گرد خیمه تا مانع باران یا سیل شود. (از اقرب الموارد) لغت نامه دهخدا
