مولانا... از شاعران قرن دهم هجری و معاصر سلطان سلیم است. صاحب مجالس النفائس نویسد: مردی فقیر و مسکین صفت و صالح هیئت است و بطرزقصیده کمتر شعر گفته و دائم غزل می گفته، از اوست: ای دل نشان ناوک آن دلربا شدی در عاشقی نشانۀ تیر بلا شدی سرو سهی بقد بلندت نمیرسد باد صبا بگرد سمندت نمیرسد. و چنانکه از مجالس النفائس برمی آید در زمان تألیف کتاب (928 ه. ق.) مولانا امینی از زیارت مکه مراجعت کرد و قصیده ای در مدح سلطان سلیمان که در 926 به تخت جلوس کرده بود گفت. مطلع آن قصیده این است: بداده زمان مملکت کامرانی بکاوس عهد و سلیمان ثانی. صله ای که بخاطر این قصیده به امینی رسید سه هزار اقچۀ عثمانی بود و وی با این صله ثروتمند شد وبقصد تجارت بسفر رفت. (از ترجمه مجالس النفائس چ تهران ص 406 و 407). و رجوع به همین کتاب شود
