میرزا امین، پسر میرزا نوری بیگ. شاعر و خوش خط بوده. در آخر عمراستیفاء شیراز را داشته. (قرن 11 هجری). از اوست: نوگل من غنچه را خندان کند در زیر پوست عشق او در سینه کار جان کند درزیر پوست دیدۀ بادام از آن سازد مشبک خانه را تا تماشای رخت پنهان کند در زیر پوست. (از تذکرۀ نصرآبادی ص 104) (از فرهنگ سخنوران)
