محمد بن امیر شرف الدین مظفر بن منصور بن غیاث الدین حاجی خراسانی. مؤسس آل مظفر بود. در سال 718 ه. ق. از طرف ایلخان بحکومت یزد و کرمان و فارس منصوب شد و از آن پس او و جانشینانش از ضعف حکومت مغولی ایران استفاده کردند و تا 795 در این نواحی حکومت نمودند. امیر مبارزالدین بسیار تندخو و درشتگو بود و در نهی از منکر سختگیری را بمنتهی درجه رسانید. مردم شیراز او را پادشاه محتسب لقب دادند ودر غزلیات حافظ نیز از وی بنام محتسب یاد شده است. (از حافظ شیرین سخن تألیف محمد معین صص 226- 233). ورجوع به همین کتاب و آل مظفر در همین لغت نامه شود
