ابن عانس بن منذر بن امروءالقیس. شاعر مخضرمی و از مردم حضرموت بود که بعد از ظهور اسلام مسلمان شد و در اواخر عمر به کوفه رفت و در آنجا وفات یافت. وی صاحب قصیدۀ مشهوری است که اول آن این بیت است: تطاول لیلک بالاثمد و نام الخلی و لم ترقد که بعضی آنرا به امروءالقیس بن حجر صاحب معلقه نسبت داده اند ولی از آن امرؤالقیس پسر عانس است. (از اعلام زرکلی چ 2 ج 1 ص 352)
